Poison Centres

Aby zgromadzić wszystkie wymagane informacje i móc je przekazać w celu skutecznego ich wykorzystania przez ośrodki zatruć, konieczne jest wykonanie wielu dodatkowych działań.

Należy sprawdzić postać użytkową oraz składniki wszystkich mieszanin, które podlegają obowiązkom zgłoszenia. Należy zacząć przypisywać dokładne stężenia lub odpowiednie zakresy stężeń, rozróżniając je między składnikami stanowiącymi poważne zagrożenie a innymi składnikami. Dodatkowe informacje o sposobach podawania stężeń składników można znaleźć w: „Zgłaszanie stężeń zgodnie z załącznikiem VIII do rozporządzenia CLP”.

Istnieją wyjątki dla składników zapachowych, zwolnione z obowiązku podawania informacji o stężeniu. Wyjątek można zastosować, jeżeli składniki nie są sklasyfikowane lub są sklasyfikowane jedynie pod względem działania uczulającego na skórę lub toksyczności przy aspiracji, a ich całkowite stężenie nie przekracza 5%.

Ponadto do identyfikacji składników mieszaniny mogą służyć ogólne identyfikatory składników (generic component identifiers – GCI), jeśli składniki te używane są wyłącznie jako środek zapachowy lub barwnik w mieszaninie. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy nie są one klasyfikowane jako niebezpieczne dla zdrowia ludzi, a ich łączne stężenie nie przekracza 5% w przypadku składników zapachowych lub 25% w przypadku barwników.

Lista standardowych receptur (określających tożsamość i stężenia poszczególnych składników) została wprowadzona do załącznika VIII oraz ograniczona do cementu, gipsu i wyrobów betonowych. Mieszaniny zgodne z jedną z tych standardowych receptur nie muszą spełniać wymagań normatywnych w odniesieniu do informacji o składzie.

W niektórych przypadkach nie jest możliwe określenie dokładnego składu mieszaniny ze względu na nieprzewidywalną zmianę składników, ale bez zmian w zakresie klasyfikacji, zagrożenia lub działań dotyczących ratownictwa zdrowotnego, np. gdy składnik, który jest podobny pod względem toksykologicznym, ale nie taki sam, jest kupowany od różnych dostawców. Jeżeli składniki spełniają szczególne kryteria określone w załączniku VIII (sekcja 3.5 części B), można je uporządkować w grupę składników wymiennych.

Istnieją inne wyjątki dotyczące zgłaszania składu niektórych paliw, tj. tych wymienionych w tabeli 3 załącznika VIII. Paliwa te można zgłaszać zgodnie z kartą charakterystyki z wymienionymi również innymi znanymi składnikami.

Mieszaniny w mieszaninach

Unikalny zestaw zasad opracowano dla mieszanin wprowadzonych do innych mieszanin, tzw. mieszanin w mieszaninach (MwM). Informacje o substancjach zawartych w MwM wykorzystywanych w mieszaninie końcowej należy przekazywać w taki sam sposób, jak w przypadku innych składników mieszaniny końcowej. Uzyskanie tych informacji może wymagać usprawnienia komunikacji w łańcuchu dostaw, ponieważ w większości przypadków dane zawarte w karcie charakterystyki nie będą wystarczające.

Jeśli pełne informacje o składzie MwM nie są dostępne, w danym zgłoszeniu można wykorzystać UFI określonej MwM uzyskanej od dostawcy wraz z informacjami o znanych składnikach. Należy upewnić się, że dostawca uwzględnił ten UFI w przedłożeniu do odpowiedniej wyznaczonej jednostki.

Jeżeli UFI nie istnieje lub nie został zgłoszony do odpowiedniej wyznaczonej jednostki, można wykorzystać informacje o składzie dostępne w karcie charakterystyki MwM wraz z nazwą i danymi kontaktowymi dostawcy z UE, ale należy to zrobić tylko w ostateczności.

Informacje toksykologiczne

Informacje toksykologiczne dotyczące mieszaniny należy wprowadzać w postaci tekstu swobodnego, co sprawia, że nie mogą być automatycznie tłumaczone na inne języki UE w ten sam sposób, jak w przypadku ustrukturyzowanych informacji. W tym celu należy dokonać przeglądu jakości danych zawartych w sekcji 11 karty charakterystyki, a następnie wybrać i zmienić odpowiednie informacje, aby umożliwić ośrodkom zatruć bezproblemowy dostęp do danych w razie nagłych sytuacji zagrożenia zdrowia. Na przykład informacje nie powinny zawierać odniesień do innych sekcji karty charakterystyki.

Ponieważ karta charakterystyki produktu nie stanowi wymagania w zakresie informacji, wszystkie dane należy przekazywać bezpośrednio w formacie PCN, a nie w załącznikach.

Niepowtarzalny identyfikator postaci użytkowej (UFI)

Należy przygotować się do podawania UFI klientom oraz do wymagania UFI od dostawców. W przypadku MwM można przekazać UFI dalszemu formulatorowi bezpośrednio po uzyskaniu go od dostawcy surowców. To pomaga chronić poufne dane handlowe, ponieważ nie zostają ujawnione żadne informacje dotyczące pełnego składu MwM. W ten sposób możliwe będzie wykorzystanie UFI również w przypadku mieszanin innych niż

niebezpieczne i mieszanin zaklasyfikowanych wyłącznie jako niebezpieczne dla środowiska.

Należy pamiętać, że zanim zostaną podane informacje o UFI w łańcuchu dostaw, kod ten musi być już znany ośrodkom zatruć w ramach przedkładanych informacji.

Dodatkowe informacje o produkcie

Należy opracować lub dostosować system zarządzania danymi poprzez gromadzenie lub opracowanie dodatkowych informacji o produkcie, które mogą podlegać obowiązkowi przekazania informacji, co może być nowym wymogiem. Na przykład:

• Jednym z nowych wymagań w zakresie informacji jest kategoria produktu. Kategorię tę określa się na podstawie podstawowego zamierzonego zastosowania produktu. Należy to zrobić z wykorzystaniem europejskiego systemu kategoryzacji produktów (EuPCS), który obejmuje około 250 kategorii. Dostępny jest zarówno EuPCS, jak i praktyczny przewodnik w celu ułatwienia wybrania odpowiednich kategorii produktów dla mieszanin.
• Informacje o barwie, chociaż wydają się dość proste, mogą wymagać dostosowania opisów kolorów stosowanych przez przedsiębiorstwo do 14 kolorów dostępnych w formacie PCN. Informacje te muszą być użyteczne w przypadku udzielania pomocy w nagłych sytuacjach zagrożenia zdrowia oraz realistycznie odpowiadać kolorom, które osoba kontaktująca się z ośrodkiem zatruć będzie w stanie opisać.
• W przypadku produktów konsumenckich i przeznaczonych do użytku profesjonalnego informacje na opakowaniu mogą również wymagać pewnych prac na poziomie przedsiębiorstwa. W formacie PCN dostępny jest ustalony wykaz różnych typów i wielkości opakowań, z których można wybrać właściwy wariant. W zgłoszeniu niedozwolone jest stosowanie zakresów.